به نام خالق زیبایی‌ها، آفریننده‌ی نظم و هماهنگی در کائنات

سوم اردیبهشت، زادروز حکیم و دانشمند فرزانه، شیخ بهایی، فرصتی مغتنم است تا به پاسداشت هنر و دانش معماری، این تجلی‌گاه خلاقیت و تمدن بشری، ادای احترام کنیم. روز معمار نه تنها گرامیداشت یک حرفه، بلکه تجلیل از روحی است که در کالبد فضاها دمیده می‌شود تا زندگی را معنا بخشد.

معماری، فراتر از ساخت‌وساز، گفت‌وگویی است میان انسان، طبیعت و تاریخ. معمار، چونان شاعری است که با زبان سنگ، نور و فضا، شعری ماندگار می‌سراید. در این میان، معماری ایرانی-اسلامی، با تکیه بر حکمت و زیبایی‌شناسی بی‌مانند خود، از مساجد باشکوه اصفهان تا باغ‌های دل‌انگیز شیراز، روایتی از هویت و معنویت را به تصویر کشیده است. این معماری، که در آن هر طاق و گنبد روایتگر یک فلسفه و هر کاشی حامل یک داستان است، یادآور مسئولیت سنگین معماران در حفظ و بازآفرینی هویت فرهنگی ماست.

امروز، در عصری که شهرها به سرعت گسترش می‌یابند، معماران پیشگامان خلق فضاهایی هستند که نه تنها نیازهای مادی، بلکه تشنگی روحی و روانی انسان را پاسخگو باشند. پایداری محیط‌زیستی، هم‌نوایی با اقلیم و فرهنگ بومی، و خلق فضاهایی که حس تعلق و آرامش را به ارمغان آورند، از رسالت‌های خطیر این حرفه است. دانشگاه، به عنوان کانون اندیشه و نوآوری، وظیفه دارد بستری فراهم آورد تا معماران جوان با الهام از میراث کهن و دانش نوین، آینده‌ای بسازند که در آن انسان و محیط در هماهنگی کامل باشند.

در این روز فرخنده، ضمن تبریک به تمامی معماران، اساتید، دانشجویان و فعالان این عرصه، امیدواریم تا با همتی مضاعف، در مسیر احیای معماری انسان‌محور و هویت‌مدار گام برداریم. باشد که شهرهای ما، چونان آیینه‌ای، بازتاب‌دهنده فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی و پاسدار کرامت انسانی باشند.

با آرزوی توفیق و سربلندی

دورانی- دبیر انجمن علمی عمران دانشگاه هرمزگان

پایان خبر