مدت مطالعه: 2 دقیقه
امروز پانزدهم ماه مبارک رمضان، سالروز ولادت با سعادت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، دومین امام شیعیان و سبط اکبر پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم)، است. امام حسن (ع) در سال سوم هجرت در مدینه منوّره چشم به جهان گشود و از همان ابتدا مورد محبت و توجه ویژه پیامبر اکرم (ص) قرار گرفت. ایشان اولین فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) و دارای شرافتی بی‌نظیر در نسب و خاندان است.
امام حسن مجتبی (ع) با القابی همچون «مجتبی»، «زکی»، «تقی» و «سیّد» شناخته می‌شوند و به دلیل شباهت ظاهری و اخلاقی به پیامبر اکرم (ص)، از جایگاه ویژه‌ای در میان ائمه اطهار (ع) برخوردار هستند. ایشان در دوران کودکی، همواره همراه پیامبر (ص) بودند و از محبت بی‌دریغ ایشان بهره می‌بردند، تا جایی که پیامبر (ص) امام حسن و امام حسین (ع) را «ریحانه‌های خود» می‌خواندند و فرمودند: «این دو، گل‌های خوش‌بوی من از دنیا هستند.»
امام حسن (ع) در طول زندگی پربرکت خود، الگوی کاملِ کرامت، بخشندگی، شجاعت و بردباری بودند. ایشان با وجود مصائب و مشکلات فراوان، همواره با سعه‌صدر و بزرگواری با دشمنان و جاهلان برخورد می‌کردند و با رفتارهای انسان‌دوستانه و اخلاقی، بسیاری را به راه راست هدایت نمودند. از جمله ویژگی‌های برجسته ایشان، سخاوت بی‌حد و حصرشان بود، به گونه‌ای که هیچ سائلی را رد نمی‌کردند و همواره به نیازمندان کمک می‌نمودند.
امام حسن مجتبی (ع) نه تنها در عبادت و زهد سرآمد بودند، بلکه در شجاعت و رشادت نیز الگویی بی‌نظیر بودند. ایشان که تربیت‌یافته دامان امام علی (ع) بودند، در میدان‌های نبرد نیز حضور فعال داشتند و از کیان اسلام دفاع می‌کردند.
این مناسبت فرخنده را به تمامی شیعیان و محبان اهل بیت (ع) تبریک گفته و از درگاه خداوند متعال، توفیق پیروی از سیره نورانی امام حسن مجتبی (ع) را مسئلت داریم.
هاشمی‌پور- دبیر هیئت دانشجویی محبین اهل بیت (ع) دانشگاه هرمزگان
پایان خبر
